Gister was het weer zo ver, ik was om 12 uur klaar met
werken dus had om 2 uur afgesproken voor rijles.
Ja ik had wel weer zin in, even geen stress over school
want er verschijnen steeds meer grijze haren op mijn hoofd.
Benieuwd wat ik deze les heb gedaan?
Lees dan gauw verder!
Nadat de les vorige week een beetje in de soep was gelopen
had ik deze week ondanks mijn stress, mijn grijze haren en mijn ogen die alleen
maar dicht willen wel weer zin in een rijlesje.
Ja, gelukkig ging het deze keer zonder afzeggingen en
foutjes door.
Het feest begon al nadat ik in was gestapt en mijn gordel
om had gedaan.
‘We gaan de stad in!’kondigde mijn rij instructeur
vrolijk aan.
Ik keek hem aan en hij begon te lachen.
Het meisje wat voor mij gereden had, dat nu achterin zat
dat woonde midden in het centrum in Amsterdam. Aan de grachten.
Fijn, starten maar!
Nu is het niet zo dat ik nog nooit in Amsterdam had
gereden, nee ik had het wel vaker maar nu moest ik letterlijk door het centrum.
En nee dat had ik nog nooit gedaan.
Maar vol goede moed reed ik mijn dorp uit richting… jawel
Amsterdam centrum.
De snel weg op, tunnel door en hopla toen zaten we in
Amsterdam.
Nu was dit nog niet zo erg, het viel over het algemeen
wel reuze mee maar we reden nu nog op de ‘gewone’ brede weg.
Stoplichtje hier, stoplichtje daar, zebrapadje hier en
zebrapadje daar. Mensen hier en heel veel gek geklede mensen daar. Ja dat is
Amsterdam, Amsterdam zoals we hem/haar kennen. Verschillende mensen
verschillende buurten maar 1 ding is gelijk; het is Amsterdam.
Bruggetje hier en ‘hey’ daar waren de grachten.
De grachten met de verdomd smalle paadjes, die smalle
paadjes waar ik met mijn breed rijen door heen moest.
Het was me een succes, of nou ja eigenlijk niet. Maar
toch viel met mee, af en toe heeft hij het stuur wel een setje de andere kant
op moeten geven omdat ik nogal een ‘ik rijd het liefst zo dicht langs de rechtse
kant en auto’s ‘ tic heb en dus bijna een paar keer de spiegels eraf heb gereden.
Nee wat dat betreft is Amsterdam het op dit moment nog
niet voor mij.
Maar ik heb het meisje netjes afgezet bij haar huis aan
de gracht van Amsterdam.
En ik verbaas me nog steeds met hoeveel mensen er daar
zowat op en onder elkaar lopen, hoeveel fietsers er voorbij scheuren en uit
verschillende hoekjes komen. Nu was ik het wel ‘gewend’ als voetganger, maar
met een auto onder en achter je ervaar je dit (oftewel ik) toch weer heel
anders.
Deze les was de koppeling mijn beste vriendje, wij zaten
aan elkaar vast. Ik zat iets te vast aan mijn koppeling waardoor ik steeds de
koppeling in drukte als het niet nodig was. Zonde van de auto.
Zou Amsterdam daarom zo blauw hebben gezien? Op een
gegeven moment zag het wel een beetje blauw achter ons.
Maar goed, dat was deze auto wel al vaker overkomen,
hopelijk komt het niet door mijn relatie met de koppeling intrappen..
Ben jij al begonnen met rijlessen?
Hoe vind jij het om door smalle straatjes te rijden?
-------------------------------------
Love && Enjoy
Geen opmerkingen