Stampie, Mijn trots.

Ze was mijn vriendinnetje.
Al 7 jaartjes lang, dag in dag uit.
Ze was niet alleen mijn vriendinnetje maar zal altijd mijn vriendinnetje blijven.
Stampie, Rust zacht.

Zondag ochtend was ik nog zo blij, want ondanks dat ik het zag en voelde aankomen zat ze nog op me te wachten.

Ik heb de hele middag bij het hok gezeten, een beetje gevoerd, haar laten drinken, geknuffeld en gehuild.

Het deed pijn om te zien dat het zo slecht ging.

Ze dronk alleen nog uit een bakje en dan moest ze zich tegen houden want anders lag ze met haar hele kop in het bakje.

Terwijl ze met 2 pootjes haar gezicht probeerd te wassen valt ze bijna om.

7 jaar geleden was ze nog zo klein en zo bang.

In zeven jaar tijd heeft ze zoveel mooie dingen meegemaakt, ben ik zo veel om dat lieve beestje gaan geven.

Ze heeft 3 mooie baby konijntjes ter wereld gebracht.

Waarvan Bo er ook eentje was.

Zo trots dat ze was toen ik die morgen kwam kijken of ze al jonkies had, 3 oktober.

Zo trotse blik die ze mij gaf en zo hyper als ze was toen ik het hok opende.

Een mooier nestje had ik toen niet durven wensen, ze heeft 2 mooie konijntjes groot gebracht.

Ze heeft Bo daadwerkelijk de angst laten overwinnen door z'n kontje een zetje te geven en op het trappetje naar het boven hok te gaan.

Zo lief en zacht als ze dat deed.

Zo mooi om te zien.

Een trots gevoel geeft dat van binnen, want wat heeft zij goed voor haar jonkies gezorgd. 

7 jaren lang, dag in dag uit.

Iedere dag weer een nieuwe dag mét Stamp.

Met mijn trots die zo veel van knuffelen hield.

Stamp die terwijl ik in het gras lag te zonnen en zij rond mij heen huppelde en op een gegeven moment naast me kwam liggen en haar snuitje tegen mijn arm aan duwde zo van '' ik ben er ook nog ''.

Want knuffelen was iets wat zij heerlijk vond en waar ik echt aan kon zien dat ze genoot van de aandacht.

Stamp was al 7 jaar lang mijn trots.

Ondanks dat ik haar langzaam maar zeker oud zag worden en ik het heb zien aankomen doet het zo ontzettend pijn.

Mijn meisje, mijn vriendinnetje waar ik al 7 jaartjes voor zorgde.

7 jaar lang, het eerst wat ik deed nadat ik thuis kwam was even een knuffeltje en wat eten en schoon drinken geven.

Door wind, regen, bliksem, omweer, ijsel en sneeuw, het maakt niet uit iedere dag weer.

Het doet pijn en het voelt leeg dat als ik nu thuis kom ik niet meer door loop naar het hok.

Want daar wacht niet meer dat lieve konijntje en voorheen die lieve konijntjes die mijn trots waren.

Stamp die met opgeheven hoofdje en met trappelende pootjes naar het boven hok raced om een knuffel te kunnen halen.

Niet meer Stamp die gekke dingen met de bal doet en rare sprongen maakte sinds Bo er niet meer was.

Niet meer met Stamp lekker in het gras knuffelen, niet meer lekker vast houden en lekker tegen mij aanhouden.

Ik weet dat ik ontzettend veel vooral om stamp gaf, juist omdat dit mijn meisje was, mijn knuffeltje en heel mijn omgeving wist dat.

Stamp betekende zo veel voor mij.

Ik kan niet omschrijven hoe dit voelt, hoe leeg het bij van binnen is.

Voorheen kon ik mij niet voorstellen een leven zonder Stamp, juist omdat ik haar een groot deel van mijn leven heb gehad.

Nu kan ik mij het nog steeds niet voorstellen, toch is het onwerkelijke werkelijkheid geworden.

En je zal het van buiten niet zien, maar van binnen is er iets kapot.

Iets kapot wat voorlopig nog wel kapot zal blijven, want zoals ik zei Stamp is speciaal en is zeker niet te vervangen.

Stamp is mijn trots, ook nu ze er niet meer is zal ze dit altijd blijven.

Stampje, mijn knuffeltje  en zo ondeugend als dat ze kon zijn.

Stampie waar ik zo veel om geef, stampje waar ik zo veel van hou.

Lieve Stamp ik hoop dat je na je mooie leventje je rust hebt gevonden.

Stampje heeft een mooi plekje, een speciaal plekje in mijn hart. 

En ik ben ondanks dat het zo ontzettend veel pijn doet blij dat je nu weer samen bent met je kindjes.

------------------------

Er zullen vast mensen tussen zitten die mij voor gek uit maken, mij in mijn gezicht of achter mijn rug om uitlachen of mij dom vinden dat ik huil omdat mijn konijn dood is. Doe lekker wat je niet laten kan.

Love && Enjoy