Een klein hartje van goud.

Even een klein artikeltje tussendoor.
Ja het is mischien ook wel een beetje een rare titel, want normaal kun je al raden waarover de artikelen gaan en nu zul je vast denken 'huh wat is dit?'
Ik wil het eventjes hebben over huisdieren.
ik denk dat het meerdere deel wel eens een huisdier heeft gehad of heeft.
Zo heb ik dit ook, 2 lieve konijntjes en moet ik sinds vandaag zeggen dat ik een vogeltje had.
Onze pucky heeft vanmorgen na ongeveer 14 jaar zn laatste adem uitgeblazen.
Het is raar te beseffen dat je zo veel om een huisdier in mijn geval op dit moment een vogel kan geven.

Ondanks dat we wisten dat het er aan zat te komen is het toch raar als het dan uiteindelijk zo ver is.
Gister avond zat hij nog moeilijk te doen op zijn stokje en nu ligt hij op zn ruggetje met zn oogjes open en geeft hij geen kick.
Niet te vergelijken eigenlijk.
Maar dat het niet lang meer zou duren riepen we al sinds de zomer van vorig jaar, toen was hij al aan het aftakelen en iedere keer dachten we oh die is er morgen niet meer en toch zat hij je dan weer op te wachten op zn bovenste stokje, iedere ochtend even een verhaaltje fluiten.
Toen we in februari op winstersport gingen wisten we dat hij er na mischien niet meer zou leven.
Helemaal toen we gebeld werden dat hij niet meer vloog en een mank pootje had.
Hierdoor vloog hij niet meer, kon hij niet meer goed lopen en klimmen en verloor hij af en toe zijn evenwicht waardoor hij weer van zijn stokkie afkleterden.
Hier moesten we vaak om lachen omdat het best wel een stom gezicht was.
Toch bleef hij vol houden en liet hij ons af en toe ook best even schrikken door ineens toch te gaan vliegen om vervolgens keihard neer te ploffen op een kast of zo. 

Raar om te beseffen dat hij na +/- 14 jaar begroeten als je binnen kwam je nu niet meer zal begroeten in zijn taal.
Mijn broertje en ik zouden niet meer weten hoe het voor dat hij er was was aangezien we nog heel jong waren en we het grootste deel met vogel hebben geleefd tot nu toe.
We hebben spreekbeurten over pucky gehouden en verhaaltjes over hem geschreven.
We hebben krukjes moeten verschuiven om toen we klein waren toch bij zijn kooi te kunnen komen.

we hebben de katten moeten weg jagen omdat ze op loer lagen om ons vogeltje mee te nemen.
Gelachen omdat hij de gekste dingen deed; van koppeltjes duikelen en vast zitten tussen een opening die hij zelf gecreerd had tussen het badje om toch los te kunnen vliegen tot het moment dat hij op je bord zat en vervolgens er met een stukje brood vandoor ging.Ja het was echt een klein ontdeugend boefje.
Maar wel een boefje waarmee je kon spelen, knuffelen en hele 'gesprekken' kon voeren want hij was geen seconden stil.
Zelfs heeft hij nog met mijn konijnen gespeelt toen zij nog klein waren, die konijnen vonden het niet leuk maar pucky wel. De hele tijd op de vacht en oeh even aan de snorharen pikken. Eenig vond hij dat.

Het is raar dat het nu helemaal stil is als er geen radio aan staat en je alleen thuis bent. Het is raar dat ik hem nu gewoon kan aaien zonder dat hij begint te schreeuwen, weg rent of je pikt.
Deze foto was van afgelopen week. Oud maar van goud.
Het is raar een lege kooi te zien waar al was hij de laatste weken niet erg actief meer, een vogeltje in zat stil te zitten en allen opbeurde als er tegen hem gepraat werd of je met een stukje brood aan kwam.

Nog raarder is dat ik over een parkiet een heel artikel kan schrijven, alleen al omdat hij mijn kleine gekke en af ent oe domme oude opa vriendje was.
Waar ik iedere dag als ik naar mijn konijnen ging en na het eten even tegen babbelde en om een kusje vroeg.

Heel raar als je er over na gaat denken dat wij mensen zo veel om beesten kunnen geven, want dat zou je bij het kopen niet zeggen en al helemaal niet dat hij er 14 jaar later nog zou zijn.
En dat omdat het tenslotte alleen maar een vogeltje was.

Pucky we hebben van je genoten, genoten van je gefluit je geweldige acties en van de mooie verhalen die je altijd vertelden ookal verstonden we er helemaal niks van.

I'll never forget you my dear <3'


Ik moest dit even kwijt.
Zijn er meiden die dit herkennen?


Vanmiddag staat er weer een normaal artikel online!

Love && Enjoy




2 opmerkingen

  1. Ooh zo triest :(
    Er is niks stoms aan zo'n artikeltje, een dier verliezen is gewoon altijd erg pijnlijk. Of het nu een vogeltje, konijntje, kat of hond was.
    Hij heeft ongetwijfeld wel een mooi leventje gehad :-)

    Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat vervelend! Sterkte!
    X Leila in wonderland

    BeantwoordenVerwijderen